Posted 9:20 f.h. by Unknown
Nú er ég búinn að sjá Hobbittann í annað sinn og ég bara skil ekki af jafnréttisástæðum af hverju þessi mynd er leyfð í kvikmyndahúsum... Eftir umfangsmikla hausatalningu sá ég að aðalpersónunar voru 13 karlkyns dvergar, 1 karlkyns hobbit og galdraKALL... Þeir börðust á móti þremum karlkyns tröllum, tugum karlkyns orkum, hundruðum karlkyns goblinum og svo einum karlkyns geðklofa sem var með tvær karlkynspersónur í kollinum (að vísu sem virtist vera ástfangnar af hvor annari, þannig gott skref fyrir réttindi samkynhneygðra)... Einu konurnar voru háttsettur álfur í síðkjól og tveir hljóðfæraleikarar, sem spiluðu svo ílla að dvergur tróð tusku í heyrnatæki sitt...
Er þetta skilaboðin sem við viljum senda börnum okkar...? (Mér langaði að nota upphrópunarmerki þarna í lokinn, en það er of líkt typpi (af hverju er ekki til upphrópunarmerki sem er líkari kvensköpum?))

Posted 11:45 f.h. by Unknown
Shitturinn titturinn hvað er erfitt að halda út bloggi...
Mér gékk svo vel um stundarsakir og svo bara ekki neitt...
Það var líka lítið að segja frá... Búið að vera hellað tímabil... Ofurvertíð í vinnu þar sem maður plægði með höndum í Spurningabombunni, Spaugstofunni, Master Chef og Dans Dans Dans... Slaknar fyrst á á morgun (yeah, slökun í afmælisgjöf)...
Lítið annað að gerast... Í raun er ein færsla sem getur brúað þetta heila tímabil...
Fór í vinnuna í september... kem heim á morgun...

Posted 2:29 e.h. by Unknown
Skjótt skiptast veður á lofti... Miklar hræringar á okkar unga manni (ekki mér, heldur þessum alveg yngsta)...
Víkingur er nefnilega búinn að vera hjá dagmömmum í eina viku... Aplögunin gengur mjög vel og allt í kei með það... Við Anna höfum samt alltaf verið spenntust fyrir að smella honum inná leikskóla (sóttum um þegar hann var 3 mánaða) en eins og margir vita þá er biðin í lengri kanntinum og komast flest börn á Reykjavíkursvæðinu vanalega ekki inná leikskóla fyrr en rétt fyrir fermingu...
Anna var líka búin að prófa nokkra einkarekna leiksskóla því þeir taka við börnum fyrr en aðrir... Á miðvikudag ákveður Anna að taka svona einn símarúnt á skólana aftur í nágreningu, til að kanna hvernig okkur stendur á biðlistum og sjá hvort eitthvað fari nú að losna í náinni framtíð, þá líklegast eftir áramót eða álíka... en viti menn... Það var að losna pláss á leiksskóla rétt hjá okkur og það 1. október...
Vá, við einstaklega glöð, en samt leiðinlegt að hann skilji svona fljótt við dagmömmurnar enda bara nú búinn með viku og aðlögunin farið vel fram... Við samt látum þær strax vita fimmtudagsmörgun að við förum með Víking annað í október því við erum samningabundin og það er svona mánaðar uppsagnarfrestur... Það gefur þeim líka meiri tíma til að finna barn til að taka plássið hans Víkings... Þær græja uppsögn á samningi fyrir okkur og við reiknum nú með að klári bara október hjá þeim...
En hvað gerist...? Þær fundu strax nýtt kríli sem vantar dagmömmu strax og í marga mánuði... Samkvæmt samningi er fyrsti mánuður bara prufumánuður fyrir alla þannig báðir aðillar (foreldar og dagmömmur) mega hætta gæslu með dags fyrirvara... og haldiði ekki að það hafi gerst... Þær slitu samvistum við okkur (enda er það í raun ekkert athugavert við það því þær þurfa að hafa öll pláss full sem lengst og þarna er komið barn en er ekkert að fara á næstunni)... en við bara bjuggumst ekkert við þessu...
Víkingur er semsagt gæslulaus fram að næstu mánaðarmótu því honum var sagt upp... Er það nú... Varla 16 mánaða og strax dömpað af tveimur dömum... Er ekki alltaf fall er fararheill...
Tímasetningin er ekki sú besta þar sem Anna var að byrja í fullu starfi og ég í þreföldu... Sem betur fer eftir hringingu í leikskólann sáu þau að þau gæti troðið honum inn eftir eina viku frekar en mánuð... Þannig nú þurfum bara ég og Anna að brúa þetta litla bil og þá er ungi herramaðurinn okkar kominn á leikskóla... Sko hann...
En samt... dömpað af tveimur... það getur bara batnað uppúr þessu...

Posted 1:26 e.h. by Unknown
Mikið er maður kominn með leið á flóðinu af ruslpóst sem streymir inn um lúguna á hverjum degi... Manni líður eins og New Orleans á dögum fellibilsins Katrínu (liðin nógu mörg ár svo maður má gera Katrínu brandara (sérstaklega þar fellibylurinn Isaac fer nú hamförum og tekur athygglina)... og það er hægara sagt en gert að stöðva þetta streymi ("hægara = léttara" (ekki "hægara = "fljótlegra" því það væri bara ekki satt (það er hraðara sagt en gert)...
Þetta er nefnilega aragrúi af efni frá mörgum miðlum... og við erum þrjár íbúðir sem deilum einni lúgu... og engin í húsinu skoðar neitt af þessu... þannig eftir þrjá daga, þá þarf háskólagráðu í hástökki til að komast yfir hauginn sem safnast upp í anddyrinu...
En loksins einn morguninn fékk ég nóg... Ég sat þarna efst á Mt. Ruslpósti með háfjallaveiki þrátt fyrir að hafa eytt góðum tíma í grunnstöðvum á leið upp... Ég skrifaði póstinum tölvupóst (get with the 21st century guys) og fékk í staðinn svona "engan fjölpóst" límmiða á stærð við frímerki sem ég gat sett á lúguna... Sko þarna sýndi ég þeim í tvo heimana... Synd að hvorugur þessara heima var ruslpóstlaus því ennþá streymdi inn fréttarit ásamt tugum meðfylgjandi fylgiblaða og vörubæklina, enda ekki gæti það kallast ruslpóstur því þetta er geymt á milli ritaðra blaðsíðna með fréttum sem maður las á netinu nokkrum kvöldum áður...
Varð ég því að stíga næsta skref sem var að tala við Pósthúsið (sem er víst allt annað en Pósturinn (attack of the clones))... Þeir eru ekki með límmiða, en settu okkur hinsvegar á svona "persona non grata" lista þannig við hættum líka að fá allar sendingar frá þeim...
Hjúkkit... þá er þetta loksins búið... eða svo hélt ég...
Í morgun var aftur nokkur morgunblöð frá enn öðrum miðli... Miðli sem gefur út blað samheitt morgninum... Við erum ekki ákrifendur, en svei mér þá ef við eigum ekki skilið eitt vikulegt blað af slúðri um hverjir voru hvar og í hvernig nærbuxum, ásamt tilheyrandi auglýsingabæklingum... Til viðbótar kom Útvegsblaðið (I kid you not) því hvar væri ég sem Íslendingur ég væri ekki með fingurinn á púlsinum á sjávarútveginum...
Varð ég því að hringja í þá og láta kyppa mér af útburðalista þeirra líka...
Þá er þetta vonandi búið... eða hvað...
Þið verðið bara að bíða spennt og ég skál láta ykkur vita um leið og eitthvað kemur... Næsti sökudólgur verður pottþétt Vesturbæjartíðindin, KR blað og lausnargjaldsbréf... "Við höfum stolið brandara frá þér. Borgaðu 100.000 í ómerktum seðlum og þú færð hann aftur"... Doldið dýrt en kannski get ég notað afsláttarmiða sem ég fæ í lúguna... "2 fyrir 1 af lausnargjöldum. Borgaðu bara fyrir dýrara lausnargjaldið. Gildir bara á mánudögum, miðvikudögum og hlaupaári"...

Posted 2:55 e.h. by Unknown
Í Ameríkunni stóru var verslað slatta enda úr svo miklu að velja... En þar sem vanalega fara flestir peningar mínir í kvikmyndir, þá var öðruvísi í koppinn búið í þessari ferð því ég safna nú myndum á BluRay en spilari minn styður ekki ameríska diska... Nú voru góð ráð dýr (samt ódýr því ég sparaði mikið á að kaupa ekki BluRay fjall)... Lét ég þá eftir mér í staðin að kaupa tvö borðspil... Ætla ég að lofa þau eða lasta eftir að hafa brúkað þau í góðum félagsskap...
Það fyrra sem ég keypti og prufukeyrði um helgina var Battlestar Galactica... Sporðspil nefnt og skapað í höfuðið á vinsælli geimsjónvarpsseríu (sem var endursköpuð af síðri 80's kvikmynd)...
Þetta spil er frábrugðið mörgum að því leiti að spilararnir vinna saman (sem mannverur) við að vinna spilið sjálft (sem vondu ljótu vélmenna skúrka kallanir)... eða svona að vissu marki... Málið er að eins og í sjónvarpsseríunni, þá er svikari á meðal vor... Hann þykist vera að hjálpa en er á sama tíma með áform um að tortíma okkur saklausu mannverunum... Það skemmtilega er að hann er kannski ekki á móti okkur allan tíman, því þegar spilið er hálfnað gæti bandamaður skyndilega orðið svikari og maður hefur enga leið til að vita hver það verður...
Við lentum til dæmis í því að í upphafi var engin svikari og fyrir vikið var erfitt að treysta nokkrum því allir voru jafn saklausir... Svo um miðbik spilsins snúast tveir, þannig paranójan verður mikil á að vinna með öðrum... Þá er bara vissara að koma því liði sem maður grunar í fangelsið áður en þeir geta valdið nokkru tjóni...
Hjá okkur var ég frekar snöggur að sjá í gegnum einn samspilara og var ég að fremsta megni að reyna sannfæra hina um að hjálpa mér að smella honum í steininn... Svo ákafur var ég að flestir töldu mig vera svikara sem var bara að sölsa undir mig völdin hans, því ef hann færi í steininn tæki ég við störfum hans...
Það fór svo að mér tókst að koma honum í steininn, en það hafðist bara með hjálp hins svikarans... Hann vissi nefnilega ekki hver væri svikari heldur og hennti hann því óvart sínum bandamanni bak við lás og slá...
Það gerði það hinsvegar enn erfiðara fyrir mig að spotta seinni svikarann... og ljóstra hann seinna sjálfur upp um sig til að geta gert meiri skaða á okkur hin... En sem betur fer vorum við það langt komin á leið okkar til sigurs að mannfólkið hafði betur að lokum og vélmennin urði að éta það sem úti frýs... ef vélmenni éta á annað borð...
Ég held samt að við verðum að taka annað spil fljótlega meðan minningar af fyrra kvöldinu eru enn ferskar í minni... Voða erfitt að dæma svona flókið spil af fyrstu spilun, þar sem þetta gékk frekar hægt og rólega... En engu að síður var þetta blússandi skemmtileg stund og mæli ég með þessu(nema ég sé að plata í anda spilsins (Múhahahahahaaaa)...

Posted 1:50 e.h. by Unknown
Það eru til tveir skólar af hugsun varðandi steggjanir... Annarsvegar eru það gaurar sem sjá steggjun sem síðasta stóra djamm steggsins og leggja sig allan fram við að gera daginn sem ógleymanlegastann fyrir stegginn... og eru aðrir sem sjá steggjun sem einhveskonar busun eða álíka og leggja sig allan fram við að pína stegginn og þjarma á honum...
Ég sem betur fer tilheyri fyrrnefnda hópnum og hef bæði tekið þátt í og upplifað æðislegar steggjanir...
Ég varð hinsvegar vitni í fyrsta sinn af seinni tegundinni af steggjun þegar video frá svoleiðis degi var spilað í brúðkaupi um helgina...
Það fyrsta sem var gert var að skella stegginum í vax... það þarf nú ekki að fara neitt ítarlega í hvar á þægindamörkunum svoleiðis meðferð er á sársaukaskalanum... Síðan þegar það er búið er sturtað og sturtað dry vodka í stegginn og svo fariðí sjóstangaveiði... Þar er sturtað meira í kauða þannig hann drepst áfengisdauða og sefur af sér veiðina inní kátettu... Þegar þeir koma tilbaka er hann vakinn með tveimur föstum lófasláttum og svo hent fram af bryggu...
Þar endar myndbandið... Varla komið langt framyfir hádegi og hva... Don't know... Gafst steggurinn upp og fór heim...?
Maður vildi nú lítið kanna staðreyndir málsins... Maður sá bara bugaðan mann sem þakkar fyrir að hann þurfi ekki að ganga í gegnum svona aftur... og þá ef bara pælingin... næst þegar hann steggjar, verður hann þá að hefna sín og steggja hina svona harkalega...? Svona verður þetta vítahringur þar sem heill hópur herramanna kvíður þessum degi sem ég og félagar mínir geta ekki beðið eftir að upplifa...
Eftir síðustu steggjun hjá okkur Durgunum kom að mér vinur steggins úr öðrum vinahóp og sagðist óska að við þekktum hann betur svo við mættum steggja hann frekar en hans vinahópur... Hann hefur séð skuggahliðina og langaði ekki að stíga þangað...
Ég allavega vona að okkar Durgur, vinur hans, stýrir steggjun þess manns til betri vegar... enda er góð steggjun gulli betri...
Í raun furða ég mig á því hvað þeir eru fáir af Durgunum eru búnir að gifta sig... Þeir ættu bara að drífa sig í þessu steggjunarinnar vegna... brúðkaupið er bara bónus...

Posted 10:41 f.h. by Unknown
Díses... Maður er svo óduglegur að blogga að bloggverðir atburðir hrannast upp... Tja, ekki að þetta eru stórmerkilegir atburðir... Ég í raun blogga af challenginu að gera eitthvað læsilegt úr hversdagslegum viðburðum...
Tökum badmington sem dæmi...
Undir eðlilegum aðstæðum væri þetta bara 4 sveittir karlmenn á miðjum aldri að veifa priki með sverum enda að fiðruðum bolta en með töfrum orðanna breytist badmington í styrjöld hugrakka riddara sem hver mundar sínu sverði að fljúgandi vargi í von um að planta honum á landsvæði óvinarins... Ég var meira segja vopnaður nýju sverði... Dró hann úr steini útivistaverslunar í nýlendunni fyrir vestan og kom með heim yfir hafið...
OK, þannig síðasta mánudag vorum við þarna, nokkrir sveittir riddarar á miðjum aldri að veifa sverðum... OK, ekki nokkrir... Við áttum að vera nokkrir en misskilnungur gerði okkur undirmannaða... 5 manns mættu með badmington gírinn í vinnuna, en einn bakkaði út sem var síðastur inn svo við værum heilög ferna... Hinsvegar festist einn úr fernunni (skárra en að festast í fernu (maður gæti drukknað)) í vinnunni þannig við vorum bara þrjú að spila... og svei mér þá ég hef sjaldan svitnað svona mikið á ævinni eins og þegar maður lendir einn á móti tveimur... Það er bara eins og tveir blóðþyrstir kettir að leika sér við hreifihamlaða mús yfir kjörþyngd... Sem betur fer
stóð sú slátrun ekki lengi og gat maður aðeins sleikt sárin þegar maður endaði í tvímennignsliðinu á móti einstaklingi...
Það gékk samt ekki alltaf vel heldur því hinar manneskjunar eru svona svakalega góðar í sportinu... Annarsvegar var þarna yfirljósameistainn í Sagafilm... Alveg viss um að hann eftur æft badmington í einhver ár... Og svo var þarna fjármálastjórinn... og hún kenndi badmington á tímabili... Þeim tókst báðum í sumum tilfellum að vinna sinn einstaklingsleik á móti tveimmeningum...
Það er samt spurning hvort maður var að leggja sig allan fram... Maður vill nú ekki fara ílla með manneskjuna sem sér um að borga manni launin...
En mikið er þetta nú skemmtilegt sport... Nú er ég búinn að vígja nýja spaðann... Ekki komið með nafn á hann... Keypti tvo og ég þekki þá ekki í sundur... Spuring þá hvort þeir fá ekki tvímeningsnöfn... Skapti og Skafti... Það passar vel því spaðar eru jú með sköft er það ekki...? Þá veit ég að ég er alltaf að spila með Skapta eða Skafta... Brilli tilli (önnur fín nöfn)...

Posted 3:52 e.h. by Unknown
Vildi ég gæti samræmt betur tíðnina á blogginu mínu... Er í dag að fara tala um eitthvað sem ég ætlaði að gera á mánudaginn...
Þetta er í raun framhald af mennignarnæturblogginu...
Vildi bara segja í stutt máli hversu fáranleg staðsetningin á flugeldasýningunni var...
Eru ekki allir á risa tónleikunum á Arnarhól...? Stoppa ekki tónleikarnir sérstaklega á slaginu sem flugeldarnir fara af stað...? Er þá ekki brill að þeim að smella flugeldasýningu bak við Seðlabankann þar sem engin sér...?
Held á næsta ári verður flugeldasýningin inní Kringlunni...

Posted 1:57 e.h. by Unknown
Afskaplega er langt síðan maður hefur gert "Hvað ég gerði um helgina" pistil... Enda yrðu þeir flestir svo afskaplega einhæfir á síðustu misserum og eflaust bara upptalning á lúrum sem maður tók...
En þessi helgi var öðruvísi, því það var jú Menningarnótt... Ég vissi ekkert af því fyrr en of seint, því vanalega er Menningarnótt tveimur helgum eftir Gay Pride en núna var hún klesst við þannig það var varla búið að sópa upp öllu glimmerinu áður en aragrúi ölumbúða stráðist yfir strætin...
Þetta varð líka til þess að ég lofaði mér í síðdegis útsendingu sem ég sá eftir allan daginn...
Förum fyrst samt yfir það sem var ekki vinna...
Dagurinn byrjaði gegn mínum vilja 08:30 þegar tónar "The Final Countdown" var blastað inn um svefnherbergisglugga minn... Ekki einu sinni, heldur samfleytt í 4 klst. meðan Reykjavíkurmaraþonið stóð yfir...
Því var upplagt að flýja íbúðina og röllta í miðbæinn þar sem við gripum með okkur fjall af sushi og áttum yndislega lautarferð við Tjörnina...
En yndislegheitin stóðu ekki lengi því ég varð að æða í vinnuna... Myndblanda úrslita bikarleik karla... KR - Stjarnan... Eftir 100 ár þegar sagnfræðifólk les bloggið er eflaust öllum sama hvernig leikurinn fór þannig ég tala ekkert um það... Allir vilja hinsvegar vita hvað gerðist næst...
Eftir að hafa snætt í faðmi fjölskyldunnar alþjóðlegan kjúklingarétt úr aldagamalli uppskrift (KFC) þá var tími til að bregða sér aðeins aftir í miðbæinn enda hefur Menningarnótt alltaf átt hlýjan hjartastað hjá mér...
Ég og Ingi trítluðum (svo léttfættir) að Arnarhóli þar sem biðu okkar fleiri fagrir fýrar... Þar áttum við góða tíma um drykklanga þar til minnst trítlaði aftur heim á tveimur jafnfljótum til að brenna kaloríum þessa tveggja bjóra eða svo sem var innbyrgt um nóttina...
Þakka ég öllum þeim sem tóku þátt í kvöldstundini...
Svo var bara sunnudagur í sárum því maður er ekki eins ungur og maður var en svei mér þá þetta var þess svo virði...
Ég held ef maður veit hversu slæmur næsti morgun verður, þá nýtur maður kvöldsins enn betur...

Posted 2:12 e.h. by Unknown
Kallinn bara kominn úr sumarfríi...
Hefði verið gaman að blogga en það bara gafst ekki tími, svona á milli þess sem maður túrhestaðist, verslaði eins og vitleysingur og keyrði 2,857 km um miðsvæði Bandaríkjanna og Kanada...
Ég mun hinsvegar bæta upp bloggleysið með ferðasögu... og það verður ekki langt í hana... Mun rita hana niður meðan ferðin er enn í fersku minni... Man hana eins og hún hafi gerst í gær... Gærdagurinn var hinsvegar frekar hefðbundinn og ég man hann eiginlega eins og hann hafi gerst í síðasta mánuði...
Ég man svo einn dag í síðasta mánuði eins og hann hafi gerst á morgun og býst ég við svaka Deja Vu þá...

Posted 9:42 f.h. by Unknown
Þá er komið að því... hinni stórkostlegu Vesturheimsferð okkar...
Lagt verður á stað á eftir til Minneapolis þar sem helginni verður eytt í miðborgunni að túrhestast... Á mánudag er svo fyrsti áfangi ferðarinnar þar sem við keyrum norður til Canada... Þetta er 8 tíma keyrsla þannig við brjótum það niður í 2 áfanga... Fyrsti áfanginn skilar okkur til Fargo... Einskær en skemmtileg kvikmynda tilviljun að bærinn er akkúrat á miðpunkti leiðarinnar... Næsta dag komum við til Winnipeg (fyrsta heimili Bangsímon (Winnie the Poo) og þá erum við komin í fjarskyldan fjölskyldufaðm... Þarna verður kominn frá Toronto hann Lindy Vopnfjord og konan hans Sally, en svo koma líka frá Vancuver foreldrar hans (Len & Karen) og bróðir (Kris (Kristjan Jon)) og börn hans (Berkley og Cohen (eftir Leonard Cohen (no joke (so cool))), því það er 40 ára afmæli íslenskrar fólk tónlistar í ár og Len & Karen eru upphafsmenn þess... Fyrir utan þetta flóð af famelíu þá er frændfólk fleira sem býr á svæðinu...
Við höfum lítið skipulagt þessa Kanadadaga því við fylgjum bara straumnum sem tengist hinnir stórkostlegri hátíð Islendingadagurinn... Þetta er víst elsta þjóðarhátíð í N-Ameríku og er hún nú haldin í 123. skiptið... Hún spannar alla helgina og þá verðum við þotin frá Winnipeg til Gimli sem er rúman klukkutíma fyrir norðan þar sem við gistum í skála eða jafnvel tjöldum við Winnipegvatn... Miðað við hitan þá væri tjald í vatninu vel þegið (og vel þvegið)...
Svo þriðjudaginn eftir þessa hátíð kveðjum við Kanada og höldum á ný til Bandaríkjana... Við förum aðeins lengri leið tilbaka því við viljum þræða þjóðgarð sem er þarna aðeins austar... Þess vegna stoppum við fyrstu nóttina í Thief River Falls (því það er svo kúl nafn)... Síðan höldum við gegnum þjóðgarðinn og endum hjá stórvötnunum í hafnaborginni Duluth þar sem við höldum uppá brúðkaupsafmæli okkar... 4 ár... Silkibrúðkaup... Einhver verður í þægilegum nærbuxum það kvöld...
Duluth er svo fæðingarstaður Robert Allen Zimmerman (sem non-hipsterar þekkja betur sem Bob Dylan)... Tókum við því Bob Dylan tilboðið á hótelinu... Það er sama og önnur tilboð nema við fáum kokteil nefndan í höfuðið á Bob Dylan... The Bob Dylan cocktail minnir mig...
Svoooo loksins er flakkinu klárað aftur í Minneapolis... Þar verðum við í útjarðinum nálægt öllum outlet verslunum og verður keypt inn unns seðlaveskið springur (eða "implodes" væri líkalegra)...
Stórkostleg stund framundan... Stutt í brottför...
Efast um ég bloggi á leiðinni en hver veit nema eitt eða tvö tvít lauma sér ekki úr símanum... Góða ferð...

Posted 6:49 e.h. by Unknown
Eins og lagið sagði: "Tíminn líður hratt, á gervilima öld"... Það er ótrúlegt að pæla að fyrir stuttu var Víkingur Dreki ekki nema pínulítið peð og hefur nú vaxið (oxið?) upp í stóran hrók alls fagnaðar...
Svo stór er hann orðinn að við urðum að fá okkur nýjann bílstól... Og ég byrjaði færsluna á frasa um tíma, því tímasetningin var mikilvæg núna... eða eins og fólk segir: "Timing is everything"... og hér var að timing á tæmingu...
Víkingi Dreka fannst það nefnilega tilvalið að tæma magann með vel tímasettu uppkasti til að kveðja gamla bílstólinn... Þetta var svona uppkast sem gerði stólinn ósetuhæfann, en Víkingur var svo tillitsamur að tímasetja þetta sekúndubrotum áður en sá gamli varð úreldur... Í síðasta bíltúr stólsins í síðustu beygjunni að búðinni sem við vorum að fara sækja nýja stólinn kvaddi Víkingur þann gamla með gusunni...
Maður hefur heyrt um að fólk gefi skít í eitthvað en þetta var líka viðeigandi...

Posted 9:16 f.h. by Unknown
Maður er aldrei eins mikill túristi og þegar maður er með útlending í heimsókn... Hjá okkur er Vestur Íslendingurinn Berkley Vopnfjord, sem glöggir lesendir gætu vitað að sé þá tengd tónlistarmanninum Lindy Vopnfjord sem prýddi landið 2008 í kringum brúðkaup mitt... Þetta er nefnilega bróðir systir hans... Meinti föður dóttir... Bróður dóttir... Þar kom það... Við erum semsagt fimmmenningar (eru ekki örugglega þrjú emm í því?)...
Hún kom seint á miðvikudag þannig við höfum ekki skoðað margt ennþá... Þræddum samt miðbæin í gær og svo sýndi ég henni allt Ísland á 13 mínútum með 360° bíósýningunni í Hörpunni...
Gamli ég hefði geta látið það duga... Allt Ísland á 13 mínútum og þá er meiri tími fyrir djamm... En ég er (því ver og miður? (erfið pæling)) ekki svona mikill djammari lengur... Maður verður samt að sýna henni næturlífið um helgina... Veit ekki hvað ég ætti að gera... Eflaust lítið spennandi fyrir tvítuga stelpu að sötra öl með hálffertugum verkfræðingum sem umkringja mig (þó það væri spennandi fyrir þá)... Einhverjar hugmyndir...? Einhver...?
Allavega... fyrst er það ofur mega túrista túrinn í dag þar sem við þræðum síðasta spotta landsins sem hún hfeur ekki skoðað... Suðurlandið...
Við hefjum för okkar í Reykjavík (döh!) og förum hin geysivinsæla þjóðveg 1 alla leið að Jökulsárlóni með tilheyrandi stoppum við alla fossa og fyrnindi sem við finnum á flakkinu...
Segi ekki meira um þetta í bili en mun þjarma mikið á Instagram með myndum í dag meðan batterí duga (ca. 17 mínútur á hefðbundnum snjallsíma)...

Posted 10:55 f.h. by Unknown
Svei með þá hvað ég er með allt á herðum mér í dag... OK, ekki alveg allt... Bara svona eitt verk... Nei, einn verk meinti ég... og bara á annari herðunni (öxlinni)... en það er stór verkur... Ái...
Ég var nefnilega í badmington í gær... Tómstund, ekki sérlega tóm, heldur uppfull af hasar og háska... Sérstaklega eins og ég spila, þar sem hver bolti á séns á að bjarga, þó svo hann er löngu lentur og á öðrum velli... Fyrir vikið beiti ég skutl aðferðinni (enda svoddan skutla) og slengi mér til og frá til að ná öllu sem hreyfist...
Þetta hefur gengið áfallalaust hingað til... Það er ekki það að ég er góður að detta... Ég er bara góður að lenda... en það klikkaði í gær...
Ég tók þessa fínu dýfu hausinn fyrst í átt að gólfinu... Í staðinn fyrir að rúlla mjúklega eins og grjónapungur í grasi, þá var þetta eins og staurakast í skosku hálandaleikunum... Ég beinstífur (híhí "beinstífur) sting mér af alefli sem drumbur á hægri öxlina og smelli þar öllum mínum þunga og stór skaði hlaut af... Skaði á gólfinu auðvita... Ég er gerður úr harðari efni en það... eða svo ég hélt...
Ég kláraði æfinguna alveg ágætlega, enda sjóðheitur... en þegar kólnaði í kvikyndinu, þá skyndilega herpist öxlin upp í eymslum og gat ég hana lítið brúkað...
Gat ég hvorki hreyft arminn upp né upp (vissi ekki hvernig átti að enda þessa setningu (var búinn að skrifa "hvorki" og varð því að klára með einhverju eftir "né")... Svo þegar ég skríð (varlega) í bólið þá get ég hvorki legið á hægri hlið ofaná þjáðri öxl, né vinstri hlið og látið hægri arminn hreyfast (hér notaði ég "hvorki/né" mun betur) þannig ég lá bæklaður á bakinu með tilheyrandi hrotum svo háværum að flugumferðastjórn hringdi kvartandi yfir hávaða (ekki á Reykjavíkurvelli, heldur Keflavík)...
Er ég enn í dag aumur um öxl, ílla sofinn og get ekki gefið neinum almennilegt hi-five, af ótta við að slasa mig við að nota hægri hendi eða slasa aðra með óhittini með vinstri hendi...
Verð ég því að passa mig í allan dag að gera ekkert það markverkt að það verðskuldi hi-five... Shit hvað það verður erfitt...

Posted 10:48 f.h. by Unknown
Þá erum við loksins komin með ný vegabref... Fyndin tilviljun (ekki haha fyndið) að bæði vegabréf mitt og Önnu runnu út sama mánuð og svo vantaði okkur nýtt fyrir Víking Dreka þannig það var bara fjölskylduferð til Sýslumannsins í Kópavogi (The Countyman in Babysealbay) til að smella af nokkrum brosmildum myndum...
Tja ég segi nokkrum brosmildum... Ég og Anna tókum bæði "pínu bros út í annað en samt það alvarleg að þið viljið hleypa okkur inn í landið ykkar" svipinn... en Víkingur Dreki... Vá...
Það er bara slóð ofvirka eggjastokka hjá þeim sem meðhöndluðu vegabréf hans... Meira segja blaðburðakonan sem hélt á lokuðu umslagi með vegabréfinu hafði óvænt egglos þann dag...
Hann er með svoddan "How you doin'" svip að við geymum vegabréfið inní frysti svo hann bræði ekki forsíðuna af...
En svona er það... Sjaldan fellur eplið...

Posted 10:38 f.h. by Unknown
Aha, mættur aftur... Hélduð þið virkilega ég hefði gefist svona fljótt upp aftur... Ónei...
Það bara kom smá öðruvísu vinnutörn og helgi... Það gerðist nefnilega að ég var beðin um að vinna sem framleiðandi á auglýsingu síðasta föstudag (föstudaginn 13. (Dunn dunn duunnnnn!))... Það var auðvita allt gott og blessað, en síðan færðist tökutíminn aðeins framar á deginum en áætlað var í upphafi... Við byrjuðum nefnilega 04:00 um morguninn...
Ég hef hitt 04:00 þó nokkuð oft um ævina, en þá vanalega komið aftan að honum og svo sofnað... Það er aðeins erfiðara þegar 04:00 kemur eftir að maður sofnar...
Fór ég því snemma að sofa á fimmtudaginn... Smellti Víkingi Dreka í rúmmið sitt 21:00 og sofnaði bara á sama tíma... Hann rumskar aðeins á miðnætti þannig ég svæfi hann aftur og reyni að sofna líka... en það er náttúrulega ómögulegt... Maður svona eiturhress á miðnætti...
Þá er bara að rembast við að sofna... Rembi remb... Loka augunum eins fast eins og ég get og rígheld í koddann... Ekkert gerist... Stafræna klukkan á símanum tikkar hátt sem tifasprengja teljandi niður hverja sekúndi fram að vakni tíma...
Ég reyni og reyni en það örlar ekki á dropa af syfju... Klukkan orðin 03:27 og ég svona glaðvakandi... Æj, það er kannski bara fínt að ég sofnaði ekki... Betra að fara svona vakandi og hress frammúr heldur en azzzzzzzzzzzz...
Vekjaraklukkkan vekur mig 03:30... OOOOOhhhh, hvað ég er þreyttur... Geeeyyysspp...!
Föstudagurinn 13. byrjaði ekki vel...

Posted 10:36 f.h. by Unknown
OK, búinn að vinna nökkra hnökra úr blogginu...
Tókst tildæmis að fær texta í næstu línu...
Sko...
Vúhú...!
Er samt ekki ennþá að fá fyrirsögnina upp fyrir ofan bloggin... Spurning um að uppfæra bara allt heila klabbið... Var að gera tilraun á öðru bloggi og það gékk, fyrir utan að öll komment hurfu... Þori því ekki enn fyrir þessa síðu... En ég verð hvort sem er að gera það þar sem kommenta þjónustan sem ég nota hættir í október...
En vá hvað þetta er búið að vera borinn blogg... Bara pælingar um bloggið sjálft...
Tek mig á... sérstaklega fyrst það er að komast á eðlilegri mynd á þetta...
Næsta blogg verður betra...

Posted 2:15 e.h. by Unknown
Svakalega er eitthvað skrítið núna nýja blogg viðmótið. Tja ég segi nýja en kannski langt síðan skipt var um... Svo sé ég þegar ég les síðasta blogg á síðunni að uppsetningin er vitlaus miðað við hvernig ég skrifa... Ekkert bil milli málsgreina... Texti bara í bið og bunu... Hér er tilraun... Núna á að koma ný lína eftir þessari setningu... Er þetta ný lína...? En þetta...? Gæti verið ég þarf að uppfæra útlitið á síðunni til að allt smelli inn rétt... Það er meira segja hægt að setja inn titil á færsluna en hann kemur ekki heldur... Ég man þegar ég byrjaði að blogga varð maður sjálfur að bla bla bla... en núna er bla bla bla og allt annað líka... Ég bara þori ekki að breya neinu... Hræddur um að eitthvað hverfi... Hvað gerir þessi tak

Posted 3:32 e.h. by Unknown
*Hóst**hóst*... Is this thing on...? *tap**tap*... Halló halló, hvað er í gangi? Ekkert blogg í rúmmlega ár...! Jé minn eini... Ég hef nú gert marga vitleysuna um ævina en þetta var nú algjör rugl... að blogga ekkert allan þennan tíma... Það var orðið eftir á tímabili að blogga því lífið manns var komið á frekar einhæft en fínt ról... Sömu (góðu) hlutirnir viku eftir viku... og lítil nýbreyttni... Svo voru allir á Facebook og Google+ (djók með Google+) og bloggmenningin að deyja út því fólk hefur bara athygglisgáfu að skoða eina síðu þar sem það fær allar upplýsingar um alla í einu... Ég man þá dýrðar daga sem maður varð að váfra um marga hlekki til að vita hvað fólk var að gera og færslur voru lengri en 144 stafir... Þannig ég bara á endanum elti hjörðina sem heilalaus hrútur og fór bara auðveldu leiðina og faldi mig á fésinu... Hætti erfiðisvinnunni sem fylgir að skrifa eitthvað skapandi og skemmtilegt og fór bara í að blasta stikkorðum á sívaxandivegg facebook... Enda var lítið að gerast í lífi mínu síðasta ár sem verðskuldaði bloggviðhald... eða hvað... Haldiði að síðasta ár hafi ekki verið það merkilegasta og viðburðaríkasta á ævi minni...! Og ég ekki að blogga eitt einasta orð um það... Skandall...! Maður dauð skammast sín... Ég á örugglega 372 mismunandi færslur um bjórsötur, þynnku og þannigheit, en ekki eitt orð um hvað það er að vera faðir... Þessu verður að kyppa í liðinn A.S.A.B. (as soon as bloggable)... Þökk sé áminningu og kvattningu félaga minna síðustu helgi (yfir öl (auðvita verður að vera smá bjór í fyrstu færslunni tilbaka (skál))) þá hef ég ákveðið að snúa aftur í bloggheiminn... Eins og áður þá verður þetta einstaklega sjálfhvert blogg... Ég fer lítið út í heims eða landsatburði utan minn nánasta sjóndeildarhring heldur einbeiti ég mér að því að tala um mig og nú sérstaklega mína... Ég veit ekki hvort einhver les þetta en mér er nú alveg sama... Ég ætla að blogga fyrir mig um það sem mér finnst skemmtilegt... Því frægur höfundur (hef ekki hugmynd hver (en pottþétt frægur) sagði, skrifaðu bara hvað þér finnst skemmtilegt, og þá er öruggt að einhverjum öðrum finnst það líka... eða hann sagði eitthvað svipað... Og, hér er smá nýbreytti... Ég ætla fyrir utan að blogga um samtímann, þá mun ég reyna að fylla inní eyðurnar á síðasta ári og skeyta inná milli minningar um fyrsta ár frumburans bara svo eftir 100 ár get ég litið aftur um öxl (við eru örugglega með tölvur á öxlunum þá) og séð "Ahh, svona var það að skipta um fyrstu kúkableyjuna"... Ég segi nú bara eins og stendur hér efst í færslunni (nú er víst hægt að hafa titil á færslum (vissi það ekki áður (woohoo meira nýtt)))... Baby I'm back...!

Posted 1:05 e.h. by Unknown
Þvílík hneysa... Maður póstar stórmerkilegum fregnum á Facebook á undan blogginu sínu... Ussum fuss... Læt það ekki gerast aftur...
En allavega hér eru fréttirnar fyrir þá sem lesa ekki Facebook (vel gert, Facebook er nefnilega holræsi sem maður því ver og miður neyðist til að svamla um í)...
Já fréttirnar...
Sko, á aðfangadag, þá opnuðum við pakkan sem geymdi leyndarmál kynsins á krílinu sem kemur í heiminn á næsta ári... Þar blasti við á svört/hvítu (eða í raun allt aðrir litir) komandi kyn...
Eins og sést á eftirfarandi mynd...

Varð þá til þessi vísa:
Drengur ofan himni datt,
á Durgi eigum von.
Draumar allir sögðu satt
um soninn Ragnarsson.
Enda hafi manni dreymt nokkru sinnum um að ég ætti son, bæði fyrir glæsilegan getnað og nú síðast daginn fyrir uppljóstrun... Þetta kom mér því ekki mjög á óvart...
Svo læddist líka smá grunur að mér í 20 vikna sónar, því ér er ekki frá því að á meðan hjúkkan sýndi okkur líffæri, þá glitti þarna í tólin, enda er stráksi eins og pabbi sinn með tólin áberandi stórt hlutfall líkamans...
Loks reiknaði ég með stráki, þar sem ég hafði lesið mig til um bestu leiðina til þess að búa til einn og ég fór bara eftir öllu sem mælt var með... og það klikkaði ekki... Framundan er samsetning á námskeið þar sem ég deili með öðrum tækninni og hefst þá löng kennsluferð um Kína...

Posted 2:56 e.h. by Unknown
Fórum í 20 vikna sónarinn í gær, litla krílið þá 20 vikna og eins dags... Miklu skýrari mynd núna af barninu... Öll mikilvægustu líffærin gefin góð skil og fyrsti leikur krílis af "gjúgg-í-borg" leikinn... Svo var spriklað, vinkað og sungið fyrir okkur... Einstaklega gaman að sjá...
Svo litum við undan meðan tékkað var á "you-know-what" og niðurstaðan sett í umslag... Umslagið var svo innsiglað, sett í brynvarðann bíl og flutt undir eftirliti ninjahers til Top Secret útsendara hennar hátignar í barnavörubúð þar sem við völdum bleikann og bláan samfesting... Útsendarinn notaði 64bit dulkóðunarforrir til að vinna úr innihaldinu og setti viðeigandi samfesting í skotheldan kassa með tímalás sem opnast ekki fyrr en á aðfangadagskvöld... Við settum slaufu á líka, tvöfaldann hnút (aldrei of varlega farið)...
Þannig stóra leyndarmálið verður ekki uppljóstrað fyrr en á jólunum í faðmi stórfjölskyldunnar... Verður þetta bleikur eða blár samfestingur...? Eða kannski þrír gulir...?

Posted 1:47 e.h. by Unknown
Mikið er eftitt að detta ekki í kattarbrandara... Held þetta sé svona "coping mechanism" til þess að komast yfir ógeðs kattarstrófuna...
Reyndi að dreyfa huganum við að baka jólasmákökur í gær... Notaði ekki einu sinni kattartungur...
Lenti svo í að pæla hvort kötturinn var fórnarlamb Schrodinger... Fyrir þá sem þekkja ekki tilgátuna með köttinn hans Schrodinger þá meikar þetta kannski ekki sens, en ég er alveg viss um að kötturinn var hvorki lifandi né dáin þangað til við fundum hann...
Svo er auðvita vissara að heimta einhverja flík í jólagjöf, bara svo jólakötturinn festi sig ekki þarna líka...
Og loks get ég ekki hætt að raula vinsælasta lag Phoebe í Friends þáttunum...

Posted 9:36 f.h. by Unknown
Það var nú ekkert smá ógeðsvesen sem við lenntum í á laugardag... Eitthvað sem hófst sem sakleysisleg hreinsun á hitakompu endaði á mun verra...
Þetta hefst allt á kattaróféti sem hefur nokkru sinnum laumað sér inn um þvottaherbergisgluggan og legið í hitanum í kompunni fyrir innan... Hann hefur hrætt úr manni líftóruna þegar maður fer niður með þvott og sér þessi djöfulegu störa á mann úr myrkrinu... Með augnsvip á við Satan sjálfan nema ekki eins blíðan...
Maður var að pæla í að reka hann út svo hugsaði maður að þætta væri hálf saklaust og maður lét hann vera... Var svo komið að hann var þarna í hvert sinn sem maður fór í kjallarann....
Einn daginn sem Anna fór niður beið hennar eitthvað ekki svo saklaust... Það var bara þessi svakalega kattahlandsfýla... og engin venjuleg fýla... Kötturinn hlýtur að hafa verið með þvagblöðrusýkingu eða álíka...
Það er ógerningur að finna hvað kötturinn hefur mígið á því hitakompan er troð full af drasli frá tugum fyrri leigjenda sem hafa skilið hluti þarna eftir í gegnum áraraðirnar... Er þá tekin ákvörðun að bara hennda öllu út á haugana...
Það er nú stórt verk þannig það þarf að finna tíma sem henntar öllum (mér, Önnu og frænda hennar með kerruna) og fellur að opnunartíma Sorpu... Þar sem vinnutími minn hefur verið svaðalegur síðuðstu mánuði þá sat komputæmingin á hakanum í tvær vikur... Við bara lokuðum hurðunni og lyktin hvarf úr þvottahúsinu...
Svo var komið að því á laugardag... Við ráðumst í verkið og byrjum að troðfylla kerruna... Eitthvað af þessu drasli hlýtur að vera áhlandaða ógeðið...
Hálfnaður á leið tilbaka frá Sorpu hringir Anna í mig... Haldiði ekki að hún hafi fundið orsök lyktarinnar...
Þarna var kötturinn... Steindauður...! Hann var búinn að grafa sig inní draslið út í horni og troða sér undir hitaveiturörin og festa sig... Liggur hann þarna núna í hland/saurs/blóðpolli á heitasta staðnum sem bakar þennan ilm upp í loftið... Og þetta var enginn venjulegur köttur... Hann var á stærð við hlébarða...! Fyrst þurfi að ná vatnsmelónustærðar hausnum úr sítrónustóru bili og var ég bara með drullusokk sem ég notaði skaftið á til að ýta með tilheyrandi braki og brestum...
Svo varð að smokra hálfstífa ferlíkinu gegnum röra völunarhús og inní svartan ruslapoka sem rétt passar... Hann var límdur pastur í lífsýna pollinum og maður var ekki fyrr búinn að hreyfa hræið millimetra þegar lyktin fer vaxandi í lógaríðmískum veldum... Loksins er skepnan komin í poka en stór stykki af feld og flehhhh liggja eftir í líminu...
Það var orðið svo ólíft þarna inni að maður varð að flýja... Eftir að hafa loftað út í hálfan sólarhring lokuðum við tómri kompunni aftur og var hringt í sérsveit hreingerningarmanna sem koma í dag og sótthreinsa kompuna hátt og lágt...
Sjálfur fór ég í sjö tíma sturtu og skrúbbaði hátt og látt með aseton, edik, blásýru og brennistein til að ná örugglega öllu af líkamanum... Rak ég svo nefið ofan í sterka sinnepskrukku og andaði stíft inn uns nályktin sviðnaði burt ásamt öllum nasahárunum...
Ullabjakk...
En þrátt fyrir alla þessa megaógeðs upplifun, þá kom eitthvað gott úr þessu... Kóreskur kvöldmatur... Nei joke... Átum ekki köttinn... Við græddum tóma geymslu... Eitthvað sem okkur hefur sárvantað... Og næst þegar ég sé kött þarna inni, þá mun ég henda honum strax út áður en hann gerir sig heimilisvanann... Nema, ég sé sama köttinn... Þá verður hlandlyktin ekki frá ketti...

Posted 10:52 f.h. by Unknown
Maður er soddan tachnofile, að í hvert sinn sem maður sér eitthvað nýtt þá verður maður að stökkva á það (ef fjárrúm leyfir)... Að þessu sinni var það nýr sturtuhaus...
Okkar skemmdist því maður hafði þjösnast á bunubreytinum þegar maður var að þrífa vel klístraðan BBQ rifja pott í baðinu... Langaði mig þá alltaf að pannta á netinu svona sturtuhaus með ljósum... Var ég alveg búinn að plana að gera góða leit og fá einhvern sem er vonandi ekki of dýr...
En viti menn... Haldiði ekki að Rúmfó (Rúmfatalageró) var með upplýsandi sturtuhaus á aðeins 1.999 krónur... Tekur engin batterí eða rafmagn... LED ljósinn lýsast upp með hugfræðinni bak við vatnsvirkjanir landsins...
Þegar það er kallt, þá er ljósið blátt... Svo þegar vatnið er orðið gott breytist ljósið í grænt... Loks þegar það orðið heitt þá er það rautt... Ef það verður of heitt, þá blikkar rauða ljósið...
Þetta er bara algjör snilld... Það mætti alveg setja svona í líkamsræktarstöðvarnar, nema með smá lagfæringu... Bæta við gulu ljósi sem varar við þegar einhver pissar í sturtunni...

Posted 2:16 e.h. by Unknown
Þá var maður loskins að eignast sinn eigin bíl... Eftir allt ruglið sem var að gerast í kringum hrunið, þá held ég að okkar bílamál leystust á frekar ágætis máta...
Það sökkaði fyrst þegar fjagra ára lán sem var með 22.000 kr afborganir fóru uppí 33.000 á mánuði... En svo kom eitthvað umreikningsferli eftir þennan dóm í vor og það var ekkert rukkað þangað til núna... Þá var það bara um 1.100 á mánuði næstu 9 mánuði... Eitthvað sem ég gerði bara upp í gær á einu bretti... Eins og maður myndi virkilega nenna að draga þetta eitthvað lengra... Bara 10.000 kr og málið er dautt alveg meðgöngutíma á undan áætlun...
Synd þá að fyrst maður á loksins bílinn sjálfur að helvítið er að bila í 4 sinn á jafn mörgum vikum... og þetta eru stórar bilanir... Einhverjar sem gera veskið manns óökuhæft... Síðustu tvær bilanirnar komu með svo stuttu millibili, að varahluturinn úr fyrri viðgerð er ekki einu sinni kominn í hús...
Það fer að skríða uppí upprunalega kostnað bílsins allar þær viðgerðir sem búnar eru.... Fyrir utan þá stóru sem við ætlum ekki einu sinni að leggja í því hún er svo dýr... Það er viðgerð á rafmagnkerfinu svo við getum opnað skottið... Einhvert verður maður að setja barnavagninn og barnakerruna og barnaleikföngin og barnatöskuna og barnapíuna...
Held að það sé nú allt of freistandi að skipta þessum uppí annan bíl... Hvað segiði... Haldiði að kallinn líti ekki vel út í station...?

Posted 9:32 f.h. by Unknown
Eins og margir vita, þá er ég með ofur talna aráttu... alveg obsessed með sumar tölur, sérstaklega töluna 8... Sem dæmi þá gifti ég mig 8.8.8. (áttunda ágæust 2008)...
Það er mér því mikil ánægja að sjá að fyrsta barnið mitt stefnir allt í að fylgja þessari áttavitleysu minni...
Til að byrja með er þetta 8. barnabarnið hjá ma og pa (það er fjórða hjá tengdó og 4 er líka awesome tala)...
Svo er það sett á 8. degi maí mánaðar á næsta ári...
Og ekki bara það... Ef maður skoðar dagsetninguna 8.5.11. þá er þversumman (allr tölurnar lagðar saman) = 24... Og 24 er auðvita 8+8+8...
Sko, áttur frá öllum áttum...
En barnið má alveg vera með fleiri en 8 fingur og 8 tær...

Posted 8:04 e.h. by Unknown
Merkilegt hvað maður dettur alltaf úr bloggheiminum í marga daga... Að hluta til því það hefur ekkert verið í gangi nema vinna og svo eitt enn... og þetta eina enn er eitthvað sem maður vildi ekki segja frá því það var leyndó þangað til núna... Ég held það sé augljóst hvað það leyndó var út frá þessari massa mynd sem ég set inn fyrir neðan þennan texta...
Jamms, Raggalingur er að verða pabbalingur... Maður hefur vita það í slatta tíma og það er búið að vera brjálæðislega erfitt að bíta í tunguna og segja ekki neitt... Eða bíta í puttana og skrifa ekkert...
En núna er allt komið í ljós og flóðgáttir geta opnast...
Ég mun samt ekkert drekkja þessu bloggi í einhverjum barnafærslum eins og gerist á mörgum stöðum... Held áfram að blogga um sjálfan mig þó á leiðinni sé manneskja enn merkilegri en ég... Hún verður bara að læra að blogga sjálf...

Posted 4:11 e.h. by Unknown
Það býr ninjatöfraköttur á hæðinni fyrir neðan okkur... Þetta er litli svarti köturinn með Hitler skeggið... Það skegg gæti verið feik til að fela ninja uppruna hans...
Í gær tókst honum að lauma sér inn í íbúðina okkar án þess við tókum eftir því og lékk hann lausum hala um stund... Þegar nágranninn bankar uppá og spyr hvort kötturinn sé hjá okkur gerum við leit og viti menn, þarna var hann á svölunum... Við reynum að ná honum og reka út en hann forðar sér leiftur snöggt lengst undir rúmmið... Þar er hann að vappi uns ég næ í kúst og ætla að sópa honum undan...
Skyndilega stekkur köttur undan rúmminu og maður rekur upp stór augu... Er þetta sami litlu svarti kötturinn...? Þessi virkaði þrefallt stærri því hann var svo voða puffy og alveg grár... Hann hleypur út um hurðina og lætur sig hverfa...
Glæsilegt dulargerfi þarna hjá litla svarta kettinum... Lék næstum á okkur... Og þorparinn lét allt ryk sem ég var búinn að safna undir rúmmi hverfa... Þvílíkur ninjatöfraköttur...

Posted 4:52 e.h. by Unknown
Vitiði... Ég var ekki alveg á því að blogga í dag heldur, en ég fann mig tilneyddan út af merkum áfanga um helgina... Málið er að þetta litla blogg, er að ná stórafmæli... Það verður 8 ára nú á morgun...!
8 ára er ekki stór afmæli í huga margra, en fyrir töluobsessed gaur eins og mig, þá er það merkilegasta talan af öllu...
Þetta blogg er númer 3.298 og spannar átta ár (með tveimur hlaupaárum) 2922 daga... Er ég því búinn að blogga 1,13 blogg á dag á þessu tímabili... Meira en eitt á dag...
Það er fyrir utan allt sem ég bloggaði á ensku og "ritskoðaðri" útgáfa sem ég gerði fyrir foreldrar mínu (en þau hættu að lesa þegar þau fundu þessa)...
Já, mikið er ég ánægður með að hafa kynnst þessu fyrirbæri og ætla ég mér aldrei að hætta... Ég meina, pælið hvað er gott að geta flétt aftur í tíman og fundið akkúrat dagsetninguna sem ísskápurin manns sprakk... Vitið þið hvenær ykkar ísskápur sprakk...? Nei, hélt ekki...
Til hamingju með afmælið blogg... Skál...!

Posted 4:40 e.h. by Unknown
Ég trú ekki að mér tókst þetta aftur... Datt í mega bloggleysi á ný... Það gæti kannski verið vegna þess að síðasta vika var 96 klst vinnuvika... Ég sem hafði frá nóig að segja... Til dæmis brjálæðislegs aftaníníðslu sem bílaumboð eru að taka okkur í gegnum pústurröðið...
Það er vesen með læsinguna á bílnum okkar og bilanagreiningin var að litlilæsingarkubburinn á lyklinum sem opnar og lokar væri bilaður... Þeir voru glaðir að láta okkur fá nýja... Ekki nema rúmmlega 50.000 krónur (no joke (þetta væri jafnvel of mikið í ítölskum lírum (ef þið munið ekki eftir "lírum" þá eruð þið of ung til að vera lesa svona blogg)))...
Ég bjallaði í neytendasamtökin (stoltur meðlimur) og spurðist fyrir og þau sögðust ekkert geta gert þrátt fyrir mjög margar kvartanir um svona... Það er frjáls álagning á þessari vöru...
Þá spyr ég... Hvað í ósköpunum réttlætir að þetta kosti 50.000...? Gemsar með GPRS, 3G, bluetooth, email, myndavél, GPS of fleira eru á 25.000... Lítill pungur sem opnar og lokar hurðum er tvöfallt það...?
Hvaða stórmerkilega tækni getur verið svona dýr...? Þetta er kannski umfram tækni... Eflaust rándýrir töfrar... Þeir hafa beislað óisýnilegan draug við tækið sem sér um að opna og loka bílnum fyrir þig þegar þú ýtir á takka... Miklu betri en 1990 árgerðin sem var með önuga dverga sem allir sáu...

Posted 12:21 e.h. by Unknown
Ef eitthvað er hvati til að blogga, það er að vera síðustu færslu um kryddleginn viðrekstur... Maður vill nefnilega ekki hafa einhverja minntuprumpspælingar hangandi uppi í marga daga meðan maður trassar að skrifa eitthvað tignarlegra... Eins og... eh... umm... ah... Vissuði að xylitol er laxerandi...? Betra að borða því bara minntu... Það gefur líka svo skemmtilegar aukaverkanir svo sem góð lykt af... æj, svei... ekki aftur...

Posted 3:56 e.h. by Unknown
Vá hvað er lítið að gerast hjá mér þessa dagana... Maður er bara sem biluð breiðskífa, föst í sömu rákinni, með sama mynstrið dag frá degi... Lítið nýtt að frétta og engar óvæntar uppákomur í tilverunni...
Jú að vísu, ég var að læra eitthvað alveg nýtt... Sko, um helgina gerði ég megamintumareneringu á lambalæri á laugardegi... Át ég svo meiri mintumeme afganga í laugardagshádegi og svo gerði enn og aftur réttinn á sunnudagskvöldi...
Fyrir utan að vera einstaklega vel mettaður af mögnuðum rétti þá hafi öll þessi minta jákvæðar aukaverkanir á líkamnleg loftköst... Það var nefnilega bara ferskur andblær á aftansöngnum... Kom manni alveg á óvart... Ég hugaði fyrst "hver prumpaði á jólatré?"... Bara eins og einhver væri með Fabreeze spreybrúsa... En þetta var bara manngerður gerfiilmur (ekki prenntvilla á "gerfilimur") og skemmtileg tilbreyting á venjulegum vindleysingum...
Þá vitiði það, næst þegar þið þurfið að hitta drottnginuna (þá bresku sko (þær skandinavísku hafa betri kímnigáfu (og verri lyktarskyn)))...